Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Περί "ηρώων"

.


«Εκτελέστηκαν» δύο μετανάστες επειδή περνούσαν τα σύνορα


«Δολοφονήθηκαν» δύο εργάτες επειδή τα μέτρα ασφαλείας στη δουλειά, κοστίζουν στο αφεντικό


«Βιάστηκαν» δύο γυναίκες επειδή ήταν προκλητικές


«Λιντσαρίστηκαν» δύο ομοφυλόφιλοι επειδή χαμουρεύονταν σε δημόσιο χώρο


«Βασανίστηκαν, βιάστηκαν και εκτελέστηκαν» δύο μετανάστριες, γιατί απλά δεν υπάρχουν.


Εκτελέστηκαν δύο υπάλληλοι।

Εκτελέστηκαν δύο υπάλληλοι της αστυνομίας

Εκτελέστηκαν δύο υπάλληλοι της αστυνομίας που εθελοντικά μπήκαν στην ομάδα Δίας.

Εκτελέστηκαν δύο υπάλληλοι της αστυνομίας που εθελοντικά μπήκαν στην ομάδα Δίας γιατί απλά η φάση είναι και γαμώ!

Αλητεία,

μηχανές,

σούζες,

μπάντες,

πουλάν και μούρη,

γουστάρουν αδρεναλίνη,

κίνδυνο και περιπέτεια,

παρενοχλούν σεξουαλικά κοπέλες στο δρόμο,

βαράν και καμιά σφαλιάρα σε κάνα πρεζάκι,

και για όλα αυτά, πληρώνονται κιόλας…!


Και μέχρι εδώ όλα καλά…(σκατά ήθελα να πω। Δε λέω…σκατά…αλλά απλά σκατά।)

Έτσι είναι η ζωή, καπιταλισμό έχουμε...


Η φάση όμως γίνεται σκατά κι απόσκατα, όταν εκτός απ’ όλα αυτά τα μικρά εγκλήματα, οι σερίφηδες αυτοί, πατάνε και διαδηλωτές, δολοφονούν περαστικούς, παρασέρνουν και εγκαταλείπουν μισοπεθαμένα εφτάχρονα κοριτσάκια, επειδή είναι τσιγγανάκια, και γαμώ την τρέλα μου όταν τους πληρώνω (γιατί δεν βρήκα ακόμα τον τρόπο να μην το κάνω) για να κάνουν όλα τα παραπάνω και να ισχυρίζονται κιόλας πως με προστατεύουν, ενώ είναι ΕΞΟΦΘΑΛΜΟ πως προστατεύουν τα αφεντικά μου!

Ποιος θα πει όμως το βαρετό «δεν είναι όλοι ίδιοι»;

Αν όχι όλοι, τότε αυτοί που δεν είναι τι κάνουν; Η συλλογική ευθύνη που χρησιμοποιούν τα αφεντικά και οι υπηρέτες τους για την υπόλοιπη κοινωνία, δεν έχει εφαρμογή πάνω τους;

ε;

Και πόσο εξοργίζομαι όταν λεν πως παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα! Αφού πληρώνονται! Και η κορώνα και τα γράμματα είναι στην τσέπη τους! Το να παίζεις τη ζωή σου κορώνα γράμματα, είναι μάλλον το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσαν να φανταστούν. Γιατί θα είναι η τελευταία ομάδα ανθρώπων που θα σταματήσει να πληρώνεται από τα αφεντικά μας. Λίγο πριν τους πάρει η μπάλα όλους…

Ας αναλογιστούν πρώτα τί πραγματικά εκπροσωπούν, κι ας αφήσουν τις πολεμικές ιαχές πάνω απ’ τους τάφους των "συναδέλφων τους".

«Το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει» φωνάζανε!


Να σου σηκώνεται η τρίχα!

Πόσους νεκρούς θα θρηνήσουμε ακόμη αν όλα αυτά τα 23χρονα οπλισμένα αμόρφωτα και καυλωμένα βγουν στους δρόμους;


Αλλαγή εστίασης (στο ίδιο θέμα)


Και να σου η μεγάλη ευκαιρία! Τόσο καλοστημένο το σόου που αρχίζεις να υποψιάζεσαι πως δεν πεθάνανε στα αλήθεια. Σε τρεις ώρες μέσα οι δημοσιογράφοι έτρεξαν και βρήκαν «συναδέλφους» τους, για να γυρίσουν ολόκληρες υπερπαραγωγές με συγκινητικές μουσικές και κοντινά στα δάκρυα. Γυναίκες της ομάδας Δίας να λεν για το πόσο ωραία είναι η δουλειά τους και πως δεν έχουν ειδική μεταχείριση λόγο του φύλου τους(!). Βγάζουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ήρωες της ελ.ασ.! Κλαψουρίζουν για τα λεφτά που βάζουν απ’ την τσέπη τους οι δίτροχοι συμμορίτες για να συντηρούν τις μηχανές τους που μου κοστίζουν όσα θα μαζέψω σε 20 χρόνια επισφαλής εργασίας!


Λες και οι προλετάριοι και οι προλετάρισσες δεν βάζουν λεφτά από την τσέπη τους για να μην πεθάνουν στη δουλειά. Αλλά βλέπεις δεν είναι μπάτσοι. Αν ζητήσουν τα δεδουλευμένα από κανένα αφεντικό, ποιοι θα πάνε να τους «συνετίσουν» με χημικά και ξύλο;

Παπάδες, υπουργοί, «αγανακτισμένοι πολίτες», φασισταριά κάθε είδους τρέχουν όπου μυρίζονται λιγάκι αίμα για να μη χάσουν την ευκαιρία για προπαγάνδες μίσους. Μεσίστιες σημαίες σε όλες τις γιάφκες της αστυνομίας, δεκάδες λεπτά υποκριτικής σιγής απ’ τους αφεντάδες, γεμάτα ανακούφιση που ξαναελέγχουν το θυμικό της κοινής γνώμης σε καιρό οικονομικής ύφεσης και κρίσης συναίνεσης. Και η ζωή τους συνεχίζεται…υποθηκεύοντας την δική μας με την άδειά μας.

Φτου σας υποκριτές!

Αυτοί πέθαναν γιατί ισχυρίζονται πως μας προστατεύουν. Και μπορεί κάποιοι να το πιστεύουν στα αλήθεια δε λέω. Βλακωδώς μεν αλλά μπορεί.

Και μια χαρά βολεύει την εξουσία όλο αυτό που στήθηκε. Και θα ξαναστηθεί με την πρώτη ευκαιρία.

Αν εγώ όμως πεθάνω στο δρόμο την ώρα που σας φέρνω φαγητό στο ζεστό σας σπίτι, απλά θα παραγγείλετε από αλλού.

Φτου σας κι εσάς…



Και φυσικά μακριά από μένα οι από την ανάποδη ιαχές του πολέμου.

Ο πρτφ τα είπε όπως θα ήθελα:

Δεν ήταν εκδίκηση για τον Λάμπρο Φούντα, ήταν ενδεχομένως ένα ευχάριστο συμβάν και θεία δίκη για τους γονείς και φίλους του νεκρού 25χρονου Αλβανού στον Βύρωνα, του νεκρού κοριτσιού στο Μενίδι κ.λπ.




Και καμιά κάμερα στην κηδεία του εφτάχρονου κοριτσιού. Κανένα πένθιμο τραγούδι.

Απλά δάκρυα.

Τίποτα άλλο.

Μόνο που από αυτά τα δάκρυα φτιάχνεται το πιο σκληρό πετράδι.

2 σχόλια:

  1. πνέυμα διάτρητο/πολύτροπη μούσα
    η τύχη δασκάλα και μαθητρια ταυτόχρονα

    η ιστορία γραφεται με λέκέδες στην άσφαλτο
    κι από τη σόμπα ακόμα καπνίζουν τα κάρβουνα

    που στάχτες θα γίνουν και αυτά κάποτε
    σαν όλα αυτά που από τη στάχτη γεννήθηκαν

    και τώρα κουρνιάζουν στον τάφο σου απάνω.
    Συγνώμη μα δεν μου τρέχουν τα δάκρυα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η Ιστορία έχει ανάγκη από ήρωες
    η Ιστορία έχει ανάγκη από προδότες
    η Ιστορία έχει ανάγκη από θύματα
    . . .
    και η κάθε Ανάγκη πιο άπληστη και από παλιρροϊκό κύμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή