Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Δευτέρα μεσημέρι.

Μόλις γύρισα από το Q fest

Άυπνη μιας και για τρία βράδια κοιμόμουν μόλις από 2-3 ώρες

Τέλεια μέρα παρ’ όλα αυτά.

Μια τέλεια μέρα τέλη Νοέμβρη…για Αυστραλία...


Any way

Καθώς κατεβαίνεις την Αγ. Σοφίας και βλέπεις την θάλασσα μια τέτοια μέρα, σκέφτεσαι:

«Έχω βιβλίο πάνω μου?»

Ναι!!!


ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΕΣ

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

QVZINE#4


Έφυγα λοιπόν για νέα παραλία.

(Αυτό το "υπέροχο" αποτέλεσμα της ματαιοδοξίας τοπικών αρχόντων.)


Το αισθητικό της παραλίας μπορεί να μην μου ταιριάζει, αλλά το παρέβλεψα μιας και είχα στο νου μου Την καβάτζα!

Ένα κτίριο, που αν ανέβεις στο «μπαλκόνι» του, βρίσκεις δύο τεράστια παγκάκια, απ’ όπου βλέπεις μόνο θάλασσα.



Σαν να είσαι σε πλοίο...

Σαν…αλλά αυτό είχα…

Το στοίχημα τώρα ήταν να βρω το ένα από τα δύο παγκάκια άδειο.


Ανεβαίνω με όρεξη τα σκαλιά.


Πάλι ναι!!!

Είναι άδειο ένα!

Στο δίπλα κάθεται ένα ζευγάρι. 16 χρονών το αγόρι. 16 χρονών το κορίτσι.


Ανοίγω λοιπόν τον χυμό μου, ανοίγω την μπροσούρα, και αρχίζω να απολαμβάνω το ψυχεδελικό μου μεσημέρι. Με διαλείμματα για να στρίψω τσιγάρο, να χαζέψω την θάλασσα, και να επανέλθω από τις παραισθήσεις που έβλεπα λόγο της κούρασης.


Κάπου μέσα στο δίωρο που έκατσα εκεί, υπήρξε και κάτι άλλο που με ανάγκασε να κάνω διάλειμμα.

Ενώ μέχρι τότε τα δυο παιδιά δεν έκαναν και πολύ φασαρία, η κοπέλα ξάφνου φωνάζει.


«Κόψε τις μαλακίες!»


Σηκώνω τα μάτια μου.


Το αγόρι έχει περάσει έξω από τα κάγκελα του κτιρίου.

Και ρωτάει:

-«Μ’ αγαπάς;»

-«Ναι» απαντά η κοπέλα

το αγόρι αφήνει τα χέρια και γέρνει πίσω.

Τελευταία στιγμή πιάνεται.

Ξαναρωτά:

-«Πόσο;»

-«Πολύ»

Κρέμεται από τα χέρια τώρα και ξαναρωτά:

-«Πόσο πολύ;»

-«Πάρα πολύ»

Περνά μέσα από τα κάγκελα, και αγκαλιάζονται ξεκαρδισμένοι στα γέλια.


Πέραν του ότι από την αρχή γελούσαν, και φαινόντουσαν τόσο σίγουροι γι’ αυτό το παιχνίδι και την ευτυχία που γέμιζε ο ένας την άλλη και η μία τον άλλο, οι σκέψεις μου πήγαν και λίγο παραπέρα. Μέσα από συνειρμούς δικών μου καταστάσεων, και από αυτά που διάβαζα και μέσα στην μπροσούρα περί αρρενωπότητας.

Και αναρωτήθηκα.


Αν δεν γελούσαν και εκείνη τη στιγμή χώριζαν;

Ποιος θα ήταν ο διάλογος και το αποτέλεσμα;

Και το δυσκολότερο.

Αυτό το «Πάρα πολύ» της κοπέλας θα το μετανιώσει ποτέ άραγε;



Αυτά για απόψε

φιλούρες

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Δεξαμενή



Να τι παθαίνει κανείς στις δύο η ώρα…


Χώρος μέσα στον οποίο φυλάμε υγρά, νερό βρόχινο, λάδι, καύσιμα (βενζίνη, πετρέλαιο) κλπ.

Το σχήμα, το μέγεθος και το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται οι δεξαμενές εξαρτάται κυρίως από το τι θέλουμε να αποθηκεύσουμε μέσα σε αυτές. Είναι φανερό ότι η δεξαμενή πρέπει να διατηρεί ότι της βάζουμε μέσα για αποθήκευση και να μην αλλοιώνει τη χημική του σύσταση.

Με τις δεξαμενές κυρίως έχει λυθεί το πρόβλημα της ύδρευσης πολλών πόλεων, χωριών, ακόμα και σπιτιών απομονωμένων, όπου αποθηκεύεται νερό βρόχινο ή άλλης προέλευσης. Για την ύδρευση των πόλεων και χωριών χτίζονται τεράστιες τσιμεντένιες δεξαμενές σε ψηλά σημεία, π.χ. πάνω σε λόφους και έτσι το νερό φτάνει σε όλα τα σημεία του δικτύου ύδρευσης με την απαιτούμενη πίεση. Επίσης πολλά σπίτια σε τόπους που δεν υπάρχει δίκτυο ύδρευσης έχουν ιδιωτικές δεξαμενές.

Άλλο είδος δεξαμενών είναι οι κολυμβητικές (πισίνες), όπου συνήθως γίνονται οι κολυμβητικοί αγώνες.

Υπάρχουν και δεξαμενές ψαριών, δηλαδή χώροι περιορισμένοι μέσα στους οποίους γίνεται εκτροφή ψαριών (ιχθυοτροφεία).

Όλα τα πλοία έχουν συστήματα ολόκληρα δεξαμενών που καθεμιά απ' αυτές εξυπηρετεί έναν ορισμένο σκοπό. Υπάρχουν δηλαδή δεξαμενές καυσίμων, δεξαμενές έρματος, δηλαδή δεξαμενές που γεμίζουν κατά βούληση με θαλάσσιο νερό για καλύτερο ερματισμό, δυο δεξαμενές ζυγοστάθμισης, μία στην πλώρη και μία στην πρύμνη, τις οποίες γεμίζουν όσο θέλουν για να ρυθμίζουν τη συμπεριφορά του πλοίου, στεγανές δεξαμενές, δηλαδή στεγανοί διάδρομοι για να μπορεί κανείς να πηγαίνει στα απρόσιτα σημεία του σκάφους, δεξαμενές πόσιμου νερού, δεξαμενές τροφοδοτικού νερού (απεσταγμένου νερού για τους ατμολέβητες) και άλλα είδη δεξαμενών.

Τέλος σαν δεξαμενή πλωτή αναφέρεται η εγκατάσταση των ναυπηγείων μέσα στην οποία γίνονται οι επισκευές των πλοίων. Η πλωτή δεξαμενή είναι πλατφόρμα με διπλά τοιχώματα και μέσα κενό που η τομή της έχει σχήμα ανάποδου Π.

Έχει βαλβίδες από τις οποίες, με τη βοήθεια αντλιών, μπορεί να αδειάζει ή να γεμίζει το εσωτερικό της με θαλάσσιο νερό. Όταν είναι γεμάτη νερό, ο πυθμένας της βρίσκεται βυθισμένος στη θάλασσα. Τότε μπορεί ένα πλοίο πλέοντας να μπει μέσα στη δεξαμενή. Όταν το πλοίο μπει μέσα, τότε οι αντλίες αδειάζουν το εσωτερικό της δεξαμενής από το νερό και έτσι η δεξαμενή επιπλέει μαζί με όλο το πλοίο, οπότε είναι δυνατό να το επισκευάσουν. Κατά μήκος του πυθμένα της δεξαμενής υπάρχουν στηρίγματα, συνήθως ξύλινα για καλύτερη στήριξη του πλοίου. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές τέτοιες δεξαμενές και προγραμματίζονται να γίνουν κι άλλες. Έχουν κατασκευαστεί σήμερα δεξαμενές ικανές να δεχτούν και τα μεγαλύτερα πλοία του κόσμου. Η ισχύς των πλωτών δεξαμενών χαρακτηρίζεται από την ανυψωτική τους ικανότητα.






...δύο το βράδυ ε...

Εικόνα:Lp-stamp-line.gif

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

what queer fest?




Ενημερώνω…

Για να μην πει κανείς πως δεν ήξερε…

Τα λέμε στο q-fest λοιπόν!






Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Βρε μπας και χάσαμε ήδη;




Ποιος είπε πως κάποιοι από εμάς δεν θα προλάβουμε να πάρουμε σύνταξη;


Ποιος διαρρέει δεξιά και αριστερά πως όσο κι αν δουλεύουμε, ειδικά στις σκατοδουλειές που οι περισσότεροι /ες δεν κολλάν ένσημα πριν τα 28 (και ποτέ τα αληθινά), δεν θα καταφέρουμε ποτέ να συγκεντρώσουμε τα απαραίτητα;


Και τέλος πάντων.


Ποιος ασυνείδητος λέει στους προλετάριους και στις προλετάριες πως το κράτος πρόνοιας πέθανε και πως δεν έχουμε πλέον σύστημα υγείας;


Ρε τα άτομα που έχουν τις τύχες μας στα χέρια τους είναι μπροστά…


Πολύ μπροστά…..

Ούτε που τους βλέπουμε…


Αφού μας έχουν εξασφαλίσει τη ζωή, μας επιφυλάσσουν και τον θάνατο


Τρέξτε να ψηφίσετε!









Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

3 τα ενδεχόμενα!




Πρώτο ενδεχόμενο.


Η κρίση στον κτηματομεσιτικό τομέα έχει φτάσει σε όρια που ακόμα (και κακώς) δεν έχουμε αντιληφθεί. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων είναι οι πρώτοι στους οποίους η κρίση όχι μόνο πέρασε απ’ το στομάχι τους, αλλά κατέλαβε και τον ψυχισμό τους. Εάν το παρακάτω παράδειγμα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, πιστεύω και το δημοσιοποιώ από αυτό το ταπεινό blog πως στα επόμενα χρόνια τα γεγονότα θα μας ξεπεράσουν. Τα σημάδια αυτής της κατάστασης, πρέπει άμεσα να τα επεξεργαστούμε, γιατί εάν ισχύει το πρώτο αυτό ενδεχόμενο, έχουμε βρει το επαναστατικό υποκείμενο που τόσα χρόνια ψάχνουμε. Τους ιδιοκτήτες ακινήτων.


Δεύτερο ενδεχόμενο.


Ο συντάκτης της παρακάτω αγγελίας, έχει κουραστεί να απαντά σε ενοχλητικές και βαρετές ερωτήσεις. Δεν θέλει ρε παιδάκι μου να τον παίρνεις τηλέφωνο και να τον ζαλίζεις. Αν θες, σκέψου το…και στείλε του ένα sms πως το γουστάρεις το σπιτάκι, και να σου στείλει με courier τα κλειδιά και το συμβόλαιο.


Τρίτο ενδεχόμενο


Ο συντάκτης της παρακάτω αγγελίας σπάει πλάκα και τον ευχαριστούμε…!!!











Αφιερωμένο στον φανατικό αναγνώστη.

Στον εξ' όλης και προώλης.

Τ

thanks!