Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να ξεπεράσω τον παιδικό φόβο μου.
Πολλά χρόνια φόβου, κάμποσα χρόνια που δεν προβαλλόταν η φρουτοπία στην τηλεόραση, και ένα τυχαίο γεγονός που συνέβη σήμερα το πρωί, είναι οι λόγοι που γράφω αυτή την ανάρτηση.
Βλέπετε ανήκω στην κατηγορία παιδιών που μεγάλωσαν με στρουμφάκια, τομ και τζέρι, χελωνονιντζάκια, και θάντερκατς…
Όσο τρομακτικός κι αν ήταν ο «Μάμρα» στους θάντερκατς, φρόντιζα να κλείνω για λίγο τα μάτια μου στις σκηνές που έβγαινε (χωρίς να με βλέπουν οι γύρω και με πουν φοβιτσιάρα), και έτσι κατάφερνα να βλέπω αυτό το μικιμάου χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.
Οι στιγμές όμως που άλλαζα πανικόβλητη κανάλι, ήταν όταν έπεφτα πάνω σε κουκλοθέατρο.
Και η ερτ είχε πολλά τότες…
Τερατόμορφες κούκλες, απότομες κινήσεις και στριφογυρίσματα πλασμάτων που δεν ήταν μικιμάου, αλλά κάτι άλλο…από υλικά αληθινά…υφάσματα σαν αυτά που είχαμε κι εμείς στο σπίτι…που μπορεί να ζωντάνευαν από στιγμή σε στιγμή…και αυτός ο Κώστας ο Σκώκος…αχ αυτός ο σατανικός αφηγητής της φρουτοπίας…μα είναι φωνή αυτή για παιδικό; Πείτε μου! Εγώ φταίω;
Και δεν ήμουν φοβιτσιάρα…
ούτε οι απότομοι θόρυβοι με τρόμαζαν ποτέ, ούτε το σκοτάδι.
Η ηλεκτρική σκούπα μόνο, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία…
Άρα;;;…άρα ποιος έφταιγε; ΜΑ Η ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ ΦΥΣΙΚΑ!
Μ αυτά και μ΄ αυτά που λέτε δεν μπορούσα με τίποτα να παρακολουθήσω αυτή τη σειρά. Αργότερα βέβαια που μεγάλωσα, δεν με απασχολούσε ιδιαίτερα αυτός ο φόβος, μιας και είχα ξεκαθαρίσει πως ότι μας δείχνει η τηλεόραση είναι ψέματα…Είχα αφήσει λοιπόν στην τύχη το αν θα έπεφτα ποτέ πάνω σε κάνα επεισόδιο, και υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα καθόμουν με ευχαρίστηση να το δω.
Σήμερα το πρωί λοιπόν, ήταν αυτή η μέρα. Αφού γύρισα σπίτι μετά από μια πρωινή ξενάγηση σε όλους τους ορόφους του Ι.Κ.Α., άνοιξα την τηλεόραση και να σου η φρουτοπία!
Ομολογώ πως ξεράθηκα στο γέλιο!
Ήταν το παρακάτω επεισόδιο, και ήταν ξ ε κ α ρ δ ι σ τ ι κ ό !
Δεν έχω ακούσει ποτέ τόσες παραφράσεις λέξεων και εκφράσεων μαζεμένες, με βάση τη λέξη μήλο ή οποιαδήποτε άλλη τέλος πάντων…
Απολαύστε το!
Εγώ τουλάχιστον…ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΙΑ!
Μου πέρασε απ’ το μυαλό ομολογώ πως το σενάριο θα μπορούσε να το είχε γράψει και γνωστή παραφράστρια που κυκλοφορεί ανάμεσά μας. Ή τουλάχιστον θα κυκλοφορεί μόλις γίνει καλά…