Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Καλησπέρα σας!




Καλησπέρα σας λοιπόν!

Σήμερα θα μιλήσουμε για τον καιρό στην μικρή μας πόλη.

Η μέρα σήμερα, ήταν καταπληκτική.

Μία αύρα ηρεμίας πλημμύριζε τα πνευμόνια όόόόόλων των ανθρώπων που περπατούσαν ανέμελοι στους δρόμους.

Παρ’ όλη την κίνηση και το βουητό των αυτοκινήτων,

Παρ’ όλο το καυσαέριο και την σκατίλα των κάδων (και όχι μόνο)

Τα πράγματα και οι άνθρωποι έδειχναν να απολαμβάνουν μια παράξενη γαλήνη που δεν μπορούσαν πια, παρά να αφήσουν να εκδηλωθεί.

Ήταν όπως εκείνο το τόσο μακρινό στα μυαλά όλων δειλινό, που ο Dick, o Marcos Evangelista Perez Jimenez, και η νυφίτσα, χάζευαν ξεχειλισμένοι από ευτυχία τα νόθα τους να μετράν τις πούτσες τους στο πάρκο. Θυμάμαι πολλά παιδάκια να κάνουν κούνια, τραμπάλα, sky diving, ψαροντούφεκο και να παίζουν μηλάκια με τα παιδιά του πάνω μαχαλά, που φορούσαν κάτι απαίσια ρούχα και έμεναν σε αυτά τα μεγάλα ορθογώνια κουτιά.

Εμένα όμως (όπως πάντα), μου κέντρισε το ενδιαφέρον κάτι άλλο.

Κάτι που δεν κολλούσε με το κατά τα άλλα πανέμορφο κλίμα.

Γιατί έχω σκαλώσει βλέπετε να αναζητώ το «γιατί και που είναι νεκρόπολη» η ρουφιάνα…

Το «γιατί και πως ζουν ανάμεσά μας», το ερευνούν άλλοι για την ώρα.

Και είναι υγεία πιστέψτε με να ξέρεις.

Πως το ψοφίμι αλλού κείτεται.


Αυτό που μου κέντρισε λοιπόν το ενδιαφέρον, ήταν τα σύννεφα.

Τόσο απαρατήρητα!

Τόσο αρμονικά αναρτημένα στον ουράνιο καμβά (μπλιαξ!)!

Φυσικό ήταν να μου προκαλέσουν υποψίες.

Γιατί εγώ ήξερα πως ένα μέσο σύννεφο ζυγίζει

Όσο 80 ελέφαντες.

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΦΙΣΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΑΣΜΟ



Αύγουστος 2010, Προσκυνητές Ροδόπης. Σε κατάσταση σοκ από τους ομαδικούς βιασμούς που υπέστη, εντοπίστηκε 36χρονη γυναίκα από την Βουλγαρία. Η νεαρή γυναίκα δούλευε ως οικιακή βοηθός σε σπίτια στην περιοχή, όταν έπεσε στα χέρια κάποιων που την κρατούσαν έγκλειστη, την κακοποιούσαν συστηματικά και με ξυλοδαρμό την εξανάγκαζαν να εκδίδεται, ενώ της αφαιρούσαν όλα τα χρήματα. Ένα ολόκληρο χωριό, οι Προσκυνητές, γνώριζε τι συνέβαινε αλλά κανείς δεν μιλούσε.


Αύγουστος 2010, εκπομπή στην κρατική τηλεόραση ΕΡΤ. «Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός άνθρωπος από την κοπέλα που βγάζει τα βυζιά της έξω και προκαλεί. Τη βία ζητάει η ίδια, θέλει να τη βιάσουν»… «δεν καταλαβαίνω γιατί η Αστυνομία πιάνει τον άνθρωπο που τη βίασε και δεν πιάνει αυτή την ίδια που τον προκαλεί, αφού η φύση τον σπρώχνει να το κάνει αυτό». Κώστας Τσόκλης, εικαστικός


Στην ελληνική, πατριαρχική, σεξιστική, ρατσιστική κοινωνία ο βιασμός και η υπεράσπισή του δεν αποτελούν ακραία εξαίρεση, «μεμονωμένα περιστατικά » που αφορούν «ορισμένες γυναίκες». Ας τελειώνουμε με τις αυταπάτες. Ο βιασμός συνδέεται με την ευρύτερη θέση των γυναικών μέσα σ έναν εξουσιαστικό, καπιταλιστικό και πατριαρχικό κόσμο. Ο βιασμός, και μάλιστα επί πληρωμή, με τη μορφή καταναγκαστικής πορνείας – δουλεμπορίου (trafficking) αποτελεί καθημερινότητα για εκατομμύρια γυναίκες . Η γυναίκα νοείται ως αντικείμενο, ως σεξουαλικό εμπόρευμα, πάνω στο οποίο ο άντρας φτάνει να έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου. Η σεξουαλικοποιημένη βία αποτελεί την πιο ωμή μέθοδο επιβολής και συντήρησης της ανδρικής κυριαρχίας πάνω σε "υποτιμημένα σώματα", σε "σώματα χωρίς σημασία". Ο βιασμός είναι μια καλλιεργημένη κοινωνικά αντρική φαντασίωση και όχι μια επιθυμία της "γυναίκας θήραμα".


Nα σταματήσουμε το σύγχρονο κανιβαλισμό στα γυναικεία σώματα.

Να σπάσουμε τη σιωπή για τις χιλιάδες γυναίκες που φυλακίζονται, βιάζονται και βασανίζονται δίπλα μας.

Να βάλουμε τέλος στην πατριαρχική αγριότητα.

ΜΩΒ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

It’s high time we left?

Δεν πάει άλλο με αυτό το μάγκωμα!
Αποχαιρέτησα τρεις φίλους σε μια βδομάδα!
Ως εδώ!
Απαγορεύονται οι μετακινήσεις λέμε!
Απαγορευτικό εξόδου από την πόλη τώρα!
Όσοι φύγατε, φύγατε!

Και σε ρωτώ μαρή τρούφα.
Βροχές δεν είχαμε εδώ;
Μετρό δεν θα φτιάξουμε;

Τι άλλο τους βρήκες τους ξενέρωτους;
Μπουγάτσα έχει εκεί;
ΠΑΟΚ;
Καμάρα;
Σελήνη;
Ε;
Έχει;

Άσε που μου χαλάτε και τον ειρμό του blog.
Τι θα μου το κάνετε εδώ μέσα..
Ημερολόγιο αποχαιρετισμών;
Αι σιχτίρ!
Δεν μπορώ να γράψω κάτι της προκοπής μέρες τώρα!






Τα μπαγκάζια μου για φέτος, θα είναι αυτά



Να δούμε στο τέλος ποιος θα μείνει.
Εγώ σίγουρα όχι.
Θα πάω από κίρρωση του ήπατος με τόσους αποχαιρετισμούς και ξύδια μαζεμένα.







Και φτιάχνουν τα μπαγκάζια τους
Χωρίς να ξέρουν πως όλα
δεν θα χωρέσουν

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Να φεύγεις

Δευτέρα
Σχολάω απ’ τη δουλειά, τρέχω γρήγορα σπίτι. Ένα γρήγορο καφέ μιας και ότι ώρα και να βάλω ξυπνητήρι τελευταία, είμαι με την ψυχή στο στόμα (…κι όμως είναι τόοοοσο όμορφα...).

Όλα τέλεια!

σκέφτομαι
Έχω παλέψει ήδη με σκυλέλια, όρνιθες και δράκους, και βγήκα ζωντανή.
Η ζωή μου είναι ένα παραμύθι!

Όλα τέλεια!

6:30 η ώρα
ετοιμάζομαι για την πρόβα
με το αγαπημένο μου σχήμα
στο δρόμο
κατεβαίνοντας την Διοικητηρίου οδηγώντας
τον μήνα Σεπτέμβρη
ο ήλιος στήνει οδόφραγμα.
Χαζεύω

Το βράδυ γινόμαστε πολλοί
Τα συντροφάκια μου!
Ανοίγουμε τα συρτάρια,
Και ξεπηδάν πρότζεκτ, μα όχι λεφτά!
Ερε τι έχει να γίνει φέτος!

Όλα τέλεια!

Και σκάει το κράτος…
Πουουουουουου σου ρε…

Ο μίκλο και η δανάη φεύγουν…
Ο μίκλο και η δανάη φεύγουν...
Ο μίκλο και η δανάη φεύγουν!!!!!!!!!

Και δεν πρέπει να κάνω σαν μωρό…
Πρέπει να κάνω σαν μεγάλη…

Μμμμ…όλα τέλεια…

Και είναι Τετάρτη.
Σχόλασα.
Και σκάει η serratia
Και με κάνει χώμα…

Όλα βαίνουν καλώς

Και τώρα πρέπει να φύγω.
Συνέλευση


Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Quiz για πολίτες της Θεσσαλονίκης

-Αποτελούν το 5% του πληθυσμού της πόλης αυτή τη στιγμή

-Όλοι μαζί, πληρώνονται περίπου 6.000.000 ευρώ τον μήνα, όσο δηλαδή το φτωχό 20% (αυθαίρετο αλλά πόσο έξω να πέφτω…) των υπόλοιπων κατοίκων

-είναι εδώ για να προστατεύουν μία απειροελάχιστη κλίκα κάποιων που μας κλέβουν τη ζωή κάθε μέρα

-κάνουν ελέγχους στους δρόμους μας, πουλάνε τσαμπουκά στα καγκούρια (χωρίς αυτά τι θα ήμασταν άραγε;…), παρενοχλούν κοπέλες και άλλα πολλά…

-καίνε απίστευτες ποσότητες βενζίνης που πληρώνεις εσύ φυσικά μαλάκα,

-δημιουργούν τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα μιας και κυκλοφορούν εδώ και μέρες άπειρα οχήματά τους παντού, σε κάθε δρόμο

-είναι οι πιο ακριβά/ ζεστά/ ανθεκτικά ντυμένοι ενώ εσύ από φέτος θα πηγαίνεις στο ραφείο της γειτονιάς σου πιο συχνά από ότι φανταζόσουν ποτέ

-εδώ γράφεις ότι νομίζεις πως ξέχασα

-εδώ γράφεις ότι τη σπάει σε σένα με την συμπεριφορά των εν λόγω θηλαστικών



ΤΙ ΕΙΝΑΙ;


πάτα το play






Δύσκολο ε;

Ε…έχω απαιτήσεις από εσάς φίλες και φίλοι…

Τι το περάσατε εδώ μέσα

Όλα έτοιμα θα τα βρίσκετε;

Βάλτε το το ρημάδι να δουλέψει…

Any way (γιατί δεν ξέρω πως γράφεται το αιν πάσι παιρυπτόσι)

Την απάντηση θα την δείτε στην πλατεία χανθ, αναρτημένη το Σάββατο

Αν και από τώρα εκεί βρίσκεται… και παντού γενικότερα…

Μουτς…

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Σ΄ αυτή την πόλη


Καλησπέρα σας!
Τι μου κάνετε;
Όλα καλά ελπίζω.

Η μέρα για εμέ είναι καλή, οι λογαριασμοί πληρωμένοι, αλλά…
…αλλά έχω τύψεις γαμώτο μου…


Ε αυτό γίνεται πάντα!

Κανονικά δεν πρέπει να έχουμε τίτλους ευρεσιτεχνίας μεταξύ μας…
Αν και οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.

Σ’ αυτούς που πιστεύουν πως πρέπει να αναφέρουμε τις πηγές των καλαμπουριών όποτε τα χρησιμοποιούμε...
...και σε αυτούς που πιστεύουν πως η χρήση τους πρέπει να είναι ελεύθερη.


Όχου!!!
Καλά…πείστηκα…
Μισό λεπτό να πάρω «άδεια»



(μισό λεπτό)




την πήρα!
Το θηρίο το ενήμερο (ε φτιάξε blog επιτέλους!) μου έδωσε την άδεια να ανεβάσω μια αγγελία που κυκλοφόρησε στην πόλη μας, και που κατά έναν παράξενο τρόπο, πάλι σε αυτό έφτασε η πληροφορία πρώτα…
Τι θα γίνει ρε θηρίο…
Όπως και να ‘χει ευχαριστώ…



Στα μέρη μου, ήταν ένας παλιός μεταλλάς. Όταν λέμε παλιός, εννοούμε παλιός.
Είναι ήδη 60τρέχα, και πρέπει να είναι ο πρώτος άνθρωπος που άκουσε Black Sabbath στα Βαλκάνια, και έχει και φωτογραφία αγκαλιά με τον Όζι προ 30ετίας και βάλε. Μεγάλη ιστορία…αφήστε.

Χωρίς βέβαια να τον αγιοποιώ, μιας και το σινάφι του δεν πάει πίσω στον σε
ξισμό, θα δανειστώ την αγαπημένη του έκφραση. Αυτός ο τύπος που λέτε, δεν μπόρεσε ποτέ να χωνέψει το hip hop. Σε μια συναυλία που είχαμε διοργανώσει το 2002 που λέτε, «έτυχε» να παίζουν πάρα πολλά hip hop συγκροτήματα (σχεδόν όλα δλδ). Σε μια αφισοκόλλησή μας τότε μας πέτυχε και μας ρώτησε τι μουσική παίζουν όλοι αυτοί, και μετά την απάντηση που πήρε, είπε το θρυλικό:

«γαμώ το hip hop γαμώ»


ε...δανείζομαι και παραλλάσσω αυτήν την έκφραση για άλλη μια φορά, για
να την πετάξω στα μούτρα των απανταχού γαμιάδων ράπερς…


«γαμώ το hip hop σας γαμώ»






μουνιά

βυζιά

γκάνια

ντρόγκια

clubs

ακριβά και φτιαγμένα αυτοκίνητα

χρυσαφικά και δαχτυλίδια

φαρδιά παντελόνια και στραβά καπέλα


όλοι εσείς οι μάτσο γαμωμανάδες ράπερς

είστε μονάχα τα τσουτσέκια ενός σκατένιου σεξιστικού lifestyle στον κόσμο του θεάματος.

έχετε πρόβλημα.

γι΄ αυτό φάτε τα goodies σας, πάτε στο εμπορικό, ψωνίστε ρουχαλάκια, παπουτσάκια και cd, και άντε στον υπολογιστή σας.



Δεν είναι hip hop αυτό γαμώ…