Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

η ημέρα της γυναίκας




Δεν έχει τίποτα παραπάνω από οποιαδήποτε άλλη μέρα.

Δεν έχει καμιά σχέση πλέον με αυτό που αρχικά επιχείρησε να κάνει για τη χειραφέτηση των γυναικών.

Τα ψάρια ζουν στη θάλασσα χωρίς ποδήλατο

και ενίοτε δυστυχώς σε ενυδρεία με air condition.

Η σημερινή μέρα είναι μια ακόμα μέρα της πατριαρχίας

Αν ανοίξεις την τηλεόραση θα δεις πάλι τα τέλεια ρεπορτάζ για τα χωριά που

αυτή τη μέρα οι άντρες είναι στα σπίτια και οι γυναίκες στα καφενεία.

Νίκη! Χέστηκα από τη χαρά μου! Για τις υπόλοιπες μέρες;

Μούγκα όπως το φαντάστηκα...

Μπορεί να βρέξει

Μπορεί και όχι

Η γυναίκα έχει πολύ περισσότερα να χάσει αν σήμερα βγει έξω με αυτοπεποίθηση σαν να της ανήκει η μέρα, και αύριο συνεχίσει μια ζωή χωρίς ουσιαστικούς αγώνες, αναπαράγοντας τσιτάτα που στην ουσία αναπαράγουν τα στερεότυπα όπως η κυριαρχία τα ορίζει.


...

Μακάρι να μη βρέξει πάντως!

Στα «hondos center ένα υπέροχο ταξίδι ομορφιάς»

θα βάφουν δωρεάν τις πελάτισσες…




6 σχόλια:

  1. Κι όμως, ίσως να έχει κάτι παραπάνω...
    Την "ελπίδα" να περασουμε απο την πατριαρχία στη μητριαρχία.

    Κι όσο μπλέκουμε με -αρχίες/-κρατίες, θα ελπίζουμε/επιδιώκουμε οι υπόλοιποι την κατάρευσή τους, και την -επιτέλους- "άφυλη" κοινωνία της ισότητας, και των ανύπαρκτων "κοινωνικά" επιβεβλημένων ρόλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι παπαριές του φεμινιστικού κινήματος που στον αγώνα χειραφέτησης της γυναίκας πέτυχε να αντιγράψει ωραιότατα κάθε αντρικό default που μεμφόταν και κατόρθωσε να μας δέσει πισθάγκωνα σε αμέτρητους ρόλους-θηλιές.

    Με τόση λάσπη που φάγαμε στην Αθήνα έκανε οικονομία και ο Hondos στους δωρεάν μπογιατισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ερωτευμένη Σχιζοφρενή μην τρελαίνεσαι και μην βιάζεσαι να κρίνεις. Σκέψου λίγο καλύτερα ότι αυτό που είσαι και τις σχετικές ελευθερίες που έχεις τις οφείλεις σε διάφορα κινήματα του παρελθόντος και μέρος αυτών ήταν τα φεμινιστικά, το οποίο μάλιστα είχε να αντιμετωπίσει μια πολύ δύσκολη κατάσταση που τώρα δεν μπορείς καν να την φανταστείς, όπως το να προσπαθείς να οργανωθείς πολιτικά όταν οι γονείς σου δεν σε αφήνουν να βγείς καν από το σπίτι. Λοιπόν μπορούμε να ρίξουμε τόνους κριτικής σε όποια κινήματα θέλουμε αλλά καλό είναι πριν το κάνουμε να έχουμε μια πιο σαφή εικόνα του τι παίζει και να μην ακυρώνουμε τόσο σημαντικούς αγώνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν ακυρώνω το κίνημα αλλά τον προσανατολισμό που πήρε από κάποιο σημείο και μετά. Γνώμη μου αλλά το κίνημα αυτοακυρώθηκε μέσα από επιλογές του.
    Η αυτοκριτική-διότι περί αυτοκριτικής πρόκειται - δεν αναιρεί τον σεβασμό στις όποιες κατακτήσεις.
    Δεν τα εξέφρασα αβασάνιστα όσα είπα. Απορρέουν από την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ και ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ διύλιση των όσων γνωρίζω-μελέτησα ή εψαξα απί του θέματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το φεμινιστικό κίνημα δεν πιστεύω ότι αυτοακυρώθηκε, γιατί δεν υπήρξε ως τέτοιο. Χαρακτηριστικά όπως η πολιτισμική κριτική και η επίθεση στην πατριαρχία παραμένουν και εμπλουτίζονται συνεχώς με ιδιαίτερα ριζοσπαστικό πολιτικό λόγο κατά την γνώμη μου. Αντίθετα με την άποψη που κατατέθηκε, παρατηρώ μια πολύ θετική εξέλιξη γύρω από τα ζητήματα του φύλου (με νέες ομάδες να προκύπτουν), ειδικά σε έναν ελλαδικό χώρο όπου παρατηρείται μια καθυστέρηση στη διάχυση των πολιτικών ιδεών που αφορούν αυτά. Παράδειγμα η αποδόμηση των έμφυλων ρόλων μέσα από τον λόγο των φεμινιστριών του 3ου κύματος και η παραγωγικότατη κριτική αμφισβήτησης που ασκούν στα προγενέστερα τους. Μιλάμε δηλαδή για φεμινισμούς κι όχι για φεμινιστικό κίνημα. Καθένας από αυτούς έχει και διαφορετικά χαρακτηριστικά, άρα τους ασκείται και διαφορετική κριτική. Κριτική όμως, όχι... «παπαριές» , όπως θα έλεγες Ερ. Σχ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μμμμμ....
    αντιπαράθεση
    ίντριγκα....

    αυτό που θέλω να πω εγώ, είναι πως οι φεμινισμοί, (που όντως είναι πολλοί) καλώς ή κακώς, καθόρισαν κάποια βασικότατα πράγματα.
    πολλά απ' αυτά τα καθόρισαν μέσα στο φεμινιστικό κίνημα έτσι ώστε να προχωρήσει μπροστά. Κάποια όμως παγίωσαν και κάποια "αμφιλεγόμενα" στερεότυπα προς τα έξω τα οποία τα πληρώνει η γυναίκα και κυρίως η φεμινίστρια πολύ ακριβά μέχρι και σήμερα.
    κατα τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο, το σημαντικότερο και το πιο δημιουργικό χαστούκι που έφαγε το "πρώτο κύμα" του φεμινισμού, ήταν από τις αφρικάνες φεμινίστριες, που κατηγόρησαν τις λευκές για ευρωκεντρισμό κτλ...κτλ...
    αυτή η κριτική, έγινε το σπουδαιότερο εργαλείο στην προχώρηση της θεωρίας.παρόλαυτα, η "παλιά" θεωρία έχει αφήσει έναν άσχημο απόηχο που δεν παραβλέπεται (ή καλύτερα παρακούγεται μιας και απόηχος είναι) εύκολα.

    το ζήτημα φυσικά και παραμένει το πως θα ενισχύσουμε αυτό που γεννιέται εδώ, (και είναι πολύ δυνατό!), δίνοντας απάντηση παράλληλα, και στο που έγινε λάθος παλιότερα, πως, πως δεν θα ξαναγίνει, τί πρέπει να παραδεχτούμε για να συνεχίσουμε, κτλ...κτλ...


    συντρόφισσες...
    ένα
    δύο,
    τρία,
    τέσσερα,
    πέντε φεμινιστικά κύματα,
    εμπρός για το αντιπατριαρχικό τσουνάμι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή