Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

το έντερόν μου ήμισυ


Έναρξη
Όλα τα προγράμματα
Microsoft word
Τι ωραία! Υπάρχει άπληστος χώρος (χρόνος δυστυχώς όχι) για να γράψω ότι μου κατέβει!
Για την ακρίβεια θα γράψω για ένα καταπληκτικό γεγονός που μου συνέβη τις προάλλες στο τρένο, και όλο και κάτι που θα μου έρθει παράλληλα θα το κολλήσω.

Ξεκίνησα λοιπόν να πάω στον πάνω μαχαλά πριν κάποιες μέρες..
Πάνω που φτάνω στο σταθμό 5 λεπτά πριν φύγει το τρένο, βλέπω ένα θηρίο ενήμερο να παραγγέλνει καφέ.

-Α! Μαζί ταξιδεύουμε! Τι ωραία! Λέω…
-Ναι! Είναι και η μπούφκα μαζί μου! Λέει το θηρίο…
-Τέλεια θα τα πούμε μέσα αν είναι.

Καθόμαστε στο καφέ του τρένου σαν καλές γριούλες, και σχολιάζουμε ότι μπορούμε να δούμε με τα γυαλιά της πρεσβυωπίας.
Εκεί που χαζεύουμε τα ντιριντίλια που έχουν κατακλύσει τα βουνά της διαδρομής μετά τις πρόσφατες επιθέσεις του στρατηγού ανέμου, θυμήθηκα πως πρέπει να πάω στον τροφοσυλλέκτη της γειτονιάς μου να πάρω τσάι του βουνού να το κλείσω σε ένα γυάλινο βαζάκι για να μπορώ έτσι να το κλωνοποιήσω σε περίπτωση που εξαφανιστεί.
Το ταξίδι κυλούσε ευχάριστα.
Πιάσαμε πολυχρυσοποίκυλτα θέματα και αναλύσαμε το πόσο καυτή μπορεί να γίνει μια πατάτα.
Το θηρίο το ενήμερο μας είπε πως διάβασε κάπου πως το χειμώνα οι μέλισσες κοιτάν απ’ το παράθυρο της κυψέλης την κακοκαιρία και χτυπάν τα δάχτυλα στο τραπέζι τρικ τροκ και βγάζουν ένα βαρύ βουητό (Ζ)(ζ) (Ζ)(ζ) (Ζ)(ζ) που μοιάζει με ροχαλητό αλλά είναι απλή τσατίλα που δεν μπορούν-θέλουν-πρέπει να βγουν έξω και να zzzzzzzzzzzz!!!!!!!!!
Κάτι που συμβαίνει και στην πολιτική.

Ξαφνικά η μπούφκα βλέπει μια σνισνίτσα να πετάγεται κάθετα απ’ το παράθυρο!

«Δεν είναι δυνατόν» λέει
«Χρόνια είχα να δω αυτό το χαριτωμένο πλασματάκι που εξαφανίζεται απ’ το ένα μέρος και εμφανίζεται παραδίπλα και μετά παραδίπλα και πάλι απ’ την αρχή» λέει

Η σνισνίτσα μετά από κάποια δευτερόλεπτα χάθηκε ανάμεσα στα ντιριντίλια, σαν να ανατράφηκε σύμφωνα με τη θεωρία της ταχείας ανάπτυξης με χαρακτηριστικό την κατακλυσμιαία απογοήτευση για τη ζωή.

Ο χρόνος μετά απ’ αυτό το γεγονός συνεχίζει να παραμένει σχετικός…και έτσι οι σνισνίτσες αναπαράγονται με ασταθή περιοδικότητα.

Επίσης.
Γιατί ρε γαμώτο όποτε πάω να ψάξω κάτι που μπορεί να είναι ή εδώ ή εκεί, για παράδειγμα τα κλειδιά μου που ή θα είναι στη μία τσέπη ή στην άλλη, πάντα κοιτώ πρώτα εκεί που δεν είναι! Είμαι τόσο γκαντέμο;
Νομίζω πως θα μου απαντηθεί μάλλον αυτόματα
όταν πιάσω το εαυτό μου να δοκιμάζει σκατά
για να σιγουρευτεί ποια είναι η σοκολάτα..

Ουφ,
Όλο ασύνρετες ασυνδετισίες γράφω.
του μπι ορ νοτ του μπι κοντινουιντ;…;
νοτ του μπι.

5 σχόλια:

  1. Που να το έγραφες και μερικές ώρες αργότερα...

    κουμπί ορ νοτ κουμπί

    αχαχαχαχα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εμπρός!
    όλοι στον αγώνα!
    να αποκτήσουν επιτέλους οι σνισνίτσες όνομα και φωνή!
    κουμπί...κουμπί...

    ερ.σχιζοφρενής:
    άγνωστες λέξεις?
    επειδή δέχομαι πολλές εισηγήσεις τελευταία, ενδέχεται να προχωρήσω στα κοντά στην έκδοση λεξικού ασύνρετων ασυνδετησιών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΟΣΟ ΖΩ ΘΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ!

    Ζούμε στην εποχή της παραπληροφόρησης,της εύκολης κατανάλωσης,της προπαγάνδας των λίγων.Με θλίψη ανέγνωσα αυτές τις λίγες γραμμές και ως μια γνήσια μπούφκα,θεωρώ χρέος προς το κοινωνικό σύνολο να το ενημερώσω για τα παρακάτω:

    α)Η μπούφκα είναι εκείνη η οποία,παρά το γεγονός ότι είναι τρισχαριτωμένη, πάσχει από τη στιγμή που γεννιέται από χαοτική αγγειοδιασταλτική διακτινίτιδα (το λεγόμενο χάσιμο) γεγονός που την οδηγεί στο να εξαφανίζεται και να επανεμφανίζεται σε άλλο σημείο, γιατί έτσι της κάπνισε.
    β)Είναι γνωστό τοις πάση, πως οι σνισνίτσες είναι φυλλοβόλα ΦΥΤΑ που αειθαλούν κάθε φορά που ξεκουράζεται πάνω τους ένας τζιτζιλίνγκος.(πλάσμα σπάνιο και ακριβοθώρητο)
    γ)Τα ντιρντίλια ήταν εκείνα τα οποία συμμάχησαν με τα στράφαγκα και εξόρισαν τους τζιτζιλίνγκους, γεγονός που ιστορικά χαρακτηρίζεται ως η Μεγάλη Φυγή των Τζιτζιλίνγκων,οι οποίοι δεν πήγαν και πολύ μακριά, απλά κρύβονται και γιαυτό θεωρείται μεγάλη τύχη να δει κάποιος τζιτζιλίνγκο.Άρα τα ντιρντίλια και τα στράφαγκα είναι κακά και δεν τα συμπαθούμε.
    δ)Το θηρίο το ενήμερο,καθότι ενήμερο όπως φανερώνει και το όνομά του,γνωρίζει ότι κινείται και ότι δεν κινείται.Εξού και η σπάνια αυτή γνώση για τις μέλισσες.Το προκαλώ λοιπόν να βγει και να πει με τη σειρά του όλη την αλήθεια για εκείνο το ταξίδι με το τρένο, κατά το οποίο ο μοναδικός που φορούσε γυαλιά ήταν ο κύριος Ξεναγός, και κανένας άλλος.

    Θα επανέλθω, αν χρειαστεί,με ΑΛΗΘΕΙΕΣ,διότι διαβλέπω μία στοχευμένη και πολύ καλά μελετημένη παραχάραξη της ιστορίας από τον κύριο Ξεναγό.Μήπως κύριε Ξεναγέ μου περάσατε από τη μεριά των ντιρντιλιών?Βάζω εγώ ένα ερωτηματικό.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καθόλου ασυναρτησίες. Επιπλέον, γράφεις πολύ καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή