Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

Απλά ότι να’ ναι πράγματα, με μπόλικη σάλτα φτυσ’ το και όχι πεσ’ το


Δεν ήταν τίποτα σπουδαίο τελικά

Τζάμπα τόσος ντόρος στη γειτονιά


Μια σκέψη έσπασε χθες αργά στο πάτωμα

Από τα στοιχεία που περισυνέλεξα σήμερα από τον κάδο της κουζίνας,

συμπέρανα πως ήταν επαναστατικό σχέδιο.

Σκοτεινό και υποχθόνιο.

Σχέδιο για κάποια από τις πολλές επαναστάσεις, που συντελούνται στη μία και μοναδική πραγματικότητα…

Απ’ αυτά τα σχέδια που κάνεις όταν η πίεση των εγκεφαλικών αρτηριών σου εξαρτάται κυρίως απ’ το πόση μιζεριάνη με πρόσμιξη απελπισιοειδούς μαύραταέβαψαόλης έχεις καταναλώσει τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Φυσικά και δεν υπάρχει όριο στο πόσα εικοσιτετράωρα. Η τελική συγκέντρωση μετράει.

Απ’ αυτά που στη συνέχεια καλείσαι να τα υπερασπιστείς νηφάλιος…


Μπορώ να πω με σιγουριά πως η πράξη που προέβλεπε το σχέδιο δεν θα μπορούσε να ενταχθεί ομαλά ΣΤΟ σχέδιο μιας και δεν υπάρχει ΤΟ σχέδιο, και όχι επειδή δεν θα μπορούσε.


Το υποκείμενο από εκεί που ξενυχτούσε βράδια ολόκληρα όπως το χθεσινό βυθίστηκε ξαφνικά σε ημιθανάτιο λήθαργο μετά το ξαφνικό μπαμ και το θρυψάλιασμα του σχεδίου του, και έτσι είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβω τον τρόπο με τον οποίο θα το έφερνε εις πέρας. Η επιλογή του αμέσως μετά, να βουτήξει στο εγκεφαλικό υγρό που είχε κρατήσει σε ένα τάπερ κλειστού τύπου, ήταν προφανώς το μόνο που του είχε απομείνει.


Σύμφωνα με τις άπειρεςτετρακόσιεςείκοσηάπειρεςπενήνταεφτά παρόμοιες υποθέσεις, μπορούμε να πούμε με απόλυτη βεβαιότητα πως είναι… σχεδόν σίγουρο πως μάλλον δεν θα καταφέρει να επανέλθει αύριο με ολοκληρωμένη την σμπαραλιασμένη πλέον σκέψη.


Αλλά όπως και να έρθουν τα πράγματα, είναι πάντα καλό να βουτάς στο εγκεφαλικό υγρό, ειδικά στις μέρες μας που θερίζει η βλακεία.

Θα μου πεις λίγοι το κάνουν.

Σπανίζει αν δεν σαπίζει και η φαιά ουσία...

Αλλά πάντα θα υπάρχουν τα κενά τάπερ


Ας ελπίσουμε πως το υποκείμενο θα βρει απόψε μια λύση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου